Zuiverheid ontdek ik bij mezelf daarom slechts als ik solo ben. Heel fijn, maar solo kan ook best eenzaam zijn. Daarom fantaseer ik soms dat er een kloon van mezelf bestaat. Iemand die volkomen eender is. Lijkt me bijzonder prettig. Met hem kan ik geheel mezelf blijven - zuiverheid in optima forma. Hij kent immers dezelfde lusten en lasten; talenten en zwaktes; heeft dezelfde (wan)smaken, humor of fantasieën; is geïnteresseerd in gelijke onderwerpen. Op een terrasje bestelt mijn kloon natuurlijk hetzelfde als ik waarna we in verbondenheid keuvelen of juist zwijgen. Zuiverheid, oprecht jezelf zijn, geen enkel geheim of verborgenheid en tóch met een ander, wie wil dat niet?
De grote schepper, in wie toch verrassend veel slimme mensen geloven, heeft een enorme stommiteit begaan door individuen te ontwerpen. Dat lijkt mooi en voorziet het leven zeker van jeu, maar al die verschillende individuen zorgen vroeg of laat op zijn minst voor een beetje wrijving, steeds vaker meer dan ‘een beetje’, vooral als het om miljarden exemplaren gaat. Hoogste tijd daarom voor een en dezelfde mens, voor klonen dus, want ik denk dat uniformiteit - alle neuzen één richting uit - de enige redding is voor de mensheid én Moeder Aarde. Voorwaarde is wel dat wetenschappers mij als uitgangspunt nemen, anders lijkt het me helemaal niks.
 |
| Ralph Waldo Emerson (1803-1882). De Bostonian stond zeer positief tegenover alleen zijn, hoewel hij groot verschil maakte tussen solitude en lonelyness. O.a. Nietzsche werd later sterk door zijn ideeën beïnvloed. (Foto & bron: Wikipedia) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten