Het

Als je in Amsterdam het Centraal Station uitloopt heb je direct het gevoel: hier moet je zijn, hier bruist en gonst het. Je wordt er, geholpen door de vrolijke talen om je heen, direct bevangen door een kosmopolitisch gevoel, het idee er echt bij te horen. Datzelfde ervaar(de) je ongetwijfeld op het plein rond de Kaäba tijdens de Hadj in Mekka. Of op Madison Square tijdens de jaarwisseling. Of in Berlijn tijdens de Wende. Of tijdens het kampioensfeest van je club. Feel the vibe! Het betreft locaties waar je het gevoel hebt één te zijn, op een plek waar het gebeurt.
Dat laatste, daar draait het om. Met name om het woordje ‘het’. Daar bestaat helaas geen echte definitie voor, maar zeker is dat ‘het’ zo aantrekkelijk lijkt dat ons kudde-instinct erdoor overuren maakt. We willen er massaal bij aanwezig zijn, erbij horen. Óp willen we gaan in deze kleurrijke samenleving; één willen we zijn; deel willen we uitmaken van de gemeenschap – lekker veilig, dát vooral.
Nu wil ik het feestje niet verknallen, maar waar ‘het’ echt gebeurt heeft volgens mij weinig met de locatie of met de kudde om je heen te maken. ‘Het’ gebeurt gewoon ergens in je bovenkamer. Heb het daarom goed, aldaar.

Dit was mijn laatste stukje, voorlopig.