Eigen gebroed

De jonge coureur vloog uit de bocht en belandde in de bandenstapel. Zittend in zijn kart keek hij beteuterd in het rond terwijl de concurrentie hem voorbijvloog. Zijn vader, die vanachter een hek toekeek, kon niet wachten op de hulp van baanpersoneel. Paps sprong meteen over het hek en rende - uiterst risicovol - over het circuit naar zijn zoontje om hem weer op weg te helpen.

Even later echter, vloog een andere jonge coureur op hetzelfde punt van de baan en ook hij belandde in de(zelfde) bandenstapel. Het scheelde weinig of hij was op de eerder gestrande jongen én zijn helpende vader geklapt, die daar nog steeds stonden te hannesen. Het drietal kwam gelukkig met de schrik vrij.

Vanaf het terras toekijkend zag ik vervolgens tot mijn stomme verbazing hoe de vader van de eerst gecrashte jongen, de nieuwkomer in de bandenstapel begon uit te foeteren. En niet zo misselijk ook: boven het motorenlawaai uit hoorde ik termen die mijn woordenschat sterk verrijkten. Vreemd, want waarom je kind vaderlijk bijstaan, maar woest worden op de andere jongen, hoewel beide coureurtjes exact dezelfde stuurfout hadden gemaakt. Ach, het zal de adrenaline in samenhang met het eigen gebroed wel weer zijn geweest wat de onredelijkheid stimuleert. Lieve jonge sporters, laat je vader daarom zoveel mogelijk thuis.

Het kartcircuit in Lelystad. De rood-witte bandenstapels vangen veel klappen op.