Wat later passeer ik twee dames die ergens tussen de witbepoederde dennentakken staan te beppen. Ik hoor de ene zeggen: ‘We zijn net verhuisd naar de Warande; we hebben er een vrijstaand huis gekocht.’ Sorry hoor, maar waarom expliciet vermelden dat het huis vrijstaand is? Het matcht immers niet met de kerstgedachte dat status ondergeschikt is aan liefde, warmte en goedheid. Maar kom-kom, zegt mijn ingebouwde coach opnieuw, ga nou verdomme niet verder met je gezeik maar geniét.
Een gangpad verderop sta ik bij de vetbolletjes en ander gezellig vogelvoer. Ik hou van vogels en dus fleur ik op bij de ontdekking dat een stel mussen Intratuin's enorme hal als kraakpand beschouwt. De illegaal aanwezige beestjes doen zich brutaal - pal voor mijn neus - tegoed aan de pindastrengen, zaden en ander lekkers dat uit sommige verpakkingen piept. Bij het zien van dit hartverwarmende buffet komt mijn kerstgevoel nu wel spontaan tot leven. Kennelijk heb ik daar helegaar geen coach voor nodig, zelfs geen ingebouwde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten