Zo herkenbaar: mannelijke automobilisten die zich ook bij stilstand willen manifesteren. Vaak niet zo jong meer en voorzien van een middenklasser en een buikje. Het best kun je ze spotten voor de neergelaten slagbomen van een brug of sluis. Dit soort stuurlui moét er dan uit om poolshoogte te nemen en de situatie te overzien.
Na uit zijn metallicgrijze Nissan Juke of Opel Mokka (ik generaliseer graag) te zijn gestapt loopt zo’n heerschap naar het front. Aldaar kijkt-ie naar de passerende scheepvaart en bestudeert en passant de brugconstructie en het mechaniek van de slagbomen en knipperlichten. De man vindt immers alles interessant waardoor hij overal verstand van heeft. En waar kun je dat beter tonen dan in het volle zicht van de wachtende file.
Zijn vrouw (hier generaliseer ik weer) blijft steevast in de auto zitten alwaar ze voortdurend over haar schermpje veegt, iets wat ze overigens al deed toen ze nog vooruit kwamen.
Wanneer de brug wordt neergelaten, komt hét moment voor de man. Cool teruglopend naar zijn metallicgrijze koekblik, laat hij de file zien hoe goed zijn timing is. Zo weet hij precies hoe lang het duurt voordat de brug weer is gezakt, de slagbomen zijn opgehaald en de knipperlichten gedoofd, kortom: hoeveel tijd hij nodig heeft om weer startklaar achter het stuur te zitten. Tijdens dit loopje toont hij dan ook geen enkele haast - handen in de zakken, alles onder controle, een man van de wereld.
Als hij weer naast zijn vrouw heeft plaatsgenomen, zegt-ie niets. Zij zwijgt eveneens want ze zijn al jaren uitgeluld (hier generaliseer ik opnieuw). Sterker, ze swipet stoïcijns verder. Dan start hij zijn motor en geeft-ie routineus gas. Hij is weer op weg. Naar ergens waar hij zich opnieuw kan manifesteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten