In de krant las ik een ingezonden stukje van iemand die moeite had met het gebrek aan wilde bloemen in het Nederlandse landschap, aan biodiversiteit dus. Twee zinnen daaruit: ‘Gelukkig zijn er nog plekken waar wél bloemen zijn, langs de A6 dwars door de Flevopolder bijvoorbeeld. Dit is voornamelijk een treurige platte provincie (denk aan de dorre vlakte die we Oostvaardersplassen noemen), maar er staat nu wel veel koolzaad in bloei.’
In die twee zinnetjes wist de afzender, een vrouw uit Amsterdam, zowel lovend als zeer negatief over Flevoland te schrijven, wat knap is. Dat koolzaad geeft de Flevopolders inderdaad kleur zodra ons stukje aarde zich naar de zon kantelt. Overigens tonen de uitgestrekte bollenvelden in mijn provincie hetzelfde effect, evenals de paardenbloemen, klaprozen, akkerdistels, vergeet-me-nietjes, margrieten en korenbloemen in weg- en stadsbermen alsmede de in duizend tinten groen uitbottende, grootste loofbossen van het land. Om nog maar te zwijgen van het voorjaarspalet in de vele natuurgebieden die Flevoland kent - buiten de 'dorre' Oostvaardersplassen om. En wat te denken van de zonneschittering op het IJsselmeer en de Randmeren.
Maar vooral het ‘treurige platte provincie’ van de schrijfster vraagt om enige duiding. Immers, wanneer je plat aan treurig koppelt, dan zou je hetzelfde kunnen zeggen over ons héle land, uitgezonderd wat duintjes langs de Noordzee en een paar glooiingen in Zuid-Limburg. Maar dat mag dan weer niet, heb ik gemerkt. Want als ik hardop zeg dat Nederland landschappelijk gezien niet veel te bieden heeft dan wordt mij dat zelden in dank afgenomen.
Voorzien van een nationale inborst willen vaderlanders eigenlijk niet weten dat onze vergezichten recht en saai zijn in vergelijking met die van alle andere landen om ons heen. Daarentegen papegaaien diezelfde mensen veelvuldig dat ze Flevoland maar niks vinden. Of in de woorden van de briefschrijfster: treurig en plat.
Tegen allen die zich aangesproken voelen zou ik daarom willen zeggen: Beste luitjes, rij met een grote boog om Flevoland heen. Kom hier niet recreëren en zéker niet wonen. Hou het lekker bij jullie eigen provincies. Loop naar je raam en kijk naar buiten, waarna je ongetwijfeld zult genieten van een schitterend panorama vol daverend natuurschoon verrijkt met ansichtkaartstadjes. Want echt, Nederland is prachtig, op die ene provincie na dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten