Lichttherapie

2025 zomert na, maar heel lang zal het niet duren. Het is september, de R zit in de maand, de dagen korten. Weldra denkt menigeen aan extra vitamines. En niet lang daarna aan griepprikken, winterbanden, mogelijk zelfs al aan strooizout. Maar wie in september op het zuidelijk halfrond woont, rent in zijn bermuda naar de regionale Etos om zich sunblock factor 50 te verschaffen. En dan zijn er nog 1,3 miljard Chinezen die septembel zeggen, dus niks geen ‘R in de maand’. Bovendien kennen veel Aziaten een jaartelling die niet uitgaat van halfslachtige Griekse goden als Mars (maart), megalomane Romeinse keizers als Augustus en Latijnse flierefluiters als Aprilis. Ten slotte is er nog een Maya-kalender die beweert dat de mensheid niet meer bestaat, alleen beseffen we het nog niet. Dat is overigens heel goed mogelijk. Plato leerde ons immers dat we niet in staat zijn de werkelijkheid te zien. En dan was daar ook nog ene Einstein met zijn bewijs dat tijd sowieso relatief is.
     Dus wanneer iemand zegt dat de R in de maand zit, dan heeft dat nauwelijks betekenis, het is slechts een lokaal dingetje. En toch word ik er knap depri van.
     Om de komende donkerte een beetje te temperen, heb ik op aanraden van mijn psychotherapeut een zonlichtlamp besteld. Ze zei dat zulk licht mogelijk helpt de stemming te verbeteren. ‘Gewoon thuis elke ochtend een half uurtje aanzetten, terwijl je wat leest of iets anders doet op een vaste plek. Best veel mensen hebben er baat bij, ook volgens de wetenschap. En het is onschadelijk voor de huid, het geeft geen ultraviolette straling. Dus baat het niet dan enzovoort.’ 

     Ik was om.
     De psycholoog is een invoelende mevrouw die mijn kronkels aanhoort en ze becommentarieert. In ruil daarvoor spek ik haar portemonnee – leven is uitwisselen. Het aantal consulten is nog ongewis, want afhangend van wederzijdse bevindingen. Dus wie van ons twee straks het licht uitdoet weet ik niet.