Abel Janszoon Tasman is een van mijn favoriete
ontdekkingsreizigers. Dat komt omdat hij, ondanks zijn successen, ook een
beetje een loser was. Door de VOC werd hij op pad gestuurd om de grote
landmassa te ontdekken die ergens op het zuidelijk halfrond zou moeten liggen. Maar Tasman presteerde het om
wél Nieuw-Zeeland en het later naar hem genoemde eiland Tasmanië te ontdekken, maar
niét het werelddeel dat we nu als Australië kennen. Bekijk de wereldkaart en
frons.
Had Tasman iets beter opgelet (of meer geluk gehad) dan was
Australië Nederlands geweest en hadden de Aboriginals op klompen gedanst,
waarschijnlijk naar onze pijpen. Maar ach, eigenlijk had het niet eens zo heel veel
uitgemaakt. Als dit contingent wel door de VOC was ingelijfd dan hadden 'we' het
ongetwijfeld weer verkocht aan een toevallig passerende Chinese handelaar die
satijnen stoffen of snuiftabak in de aanbieding had. Of we ruilden het tegen het Mururoa-atol. Of we waren het na een paar zeeslagen kwijt geraakt aan
de Engelsen, Fransen, Portugezen dan wel Spanjolen. Het waren immers woelige
tijden. Overigens was Abel Tasman behalve een (relatieve) loser ook een echte, uit de klei getrokken, 17de eeuwse Nederlander: nuchter en erg op de centjes zodat hij als een rijk man eindigde. Zijn wieg stond in Lutjegast. Ik vermoed dat door de
eeuwen heen meer Nederlanders Australië bezochten dan Lutjegast. Moet er
hoognodig eens heen. Nee, niet naar Australië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten