Zuurpruim

We zaten in rustig hoekje van het restaurant. Maar dat veranderde toen twee diensters naar een belendend tafeltje schreden alwaar een drietal gasten zat. Ze droegen dienborden met daarop feeëriek knetterende nieuwjaarssterretjes. De diensters zetten al dit feestelijks op tafel en hieven vervolgens voluit het Lang-zal-ze-leven aan waarna de drie feestvarkens spontaan invielen. En jawel, ook andere gasten - waaronder mijn begeleidster - begonnen sans gêne mee te zingen. Het hoogtepunt vormde natuurlijk het driewerf hiep-hiep-hiep… hoeraaaahhh, waarna een luid applaus losbarstte.

Infantilisering van het zuiverste soort, constateerde de ouwe zuurpruim in mij.

Even later zette de rust weer in, helaas niet voor lang. Plotseling toeterde een trompet door het restaurant - kneiterhard. Aan een tafeltje iets verderop, greep een wat ouder vrouwmens paniekerig naar haar tasje. Het bleek haar ringtone die op standje 'Gehoorgestoord' stond afgesteld. Haar gerettekkettet galmde zo luid door het etablissement dat alle andere gasten, inclusief het voltallige personeel, in lachen uitbarstten. Ik bleef daarop zitten met de vraag hoe een oud wijf voor zo’n kinderlijke ringtone kon kiezen. Het antwoord bevestigde mijn zuurpruimerige constatering van zonet: infantilisering van het zuiverste soort. 

Benieuwd naar het geluid van de ringtone in kwestie?
Klik HIER