Wild Tales

Je mag het niet hardop zeggen, maar wraak is verrukkelijk. Wanneer een ellendeling (m/v) je iets flikt, dan is het uiterst bevredigend hem of haar flink terug te pakken. Hollywood is met dit thema groot geworden; bitter- en zoetheid blijken een aangename en lucratieve mix. Officieel is wraak echter meestal niet toegestaan. Ik geloof zelfs dat het pakweg tweeduizend jaar geleden is afgekeurd door een goddelijke boodschapper (iets met de andere wang toekeren, de lieverd). Maar een andere vermeende hemelse gezant maakte van wraak en vergeldende straffen juist weer zijn corebusiness, wat anno nu soms nog is te merken. En misschien zit het wel in ons allen ingebouwd. Het is dan ook niet zo heel vreemd dat zelfs de meest zachtaardige ziel wel eens behoefte heeft aan wraakneming, al is het maar in fantasie. Gelukkig kan men daarvoor ook terecht bij de speelfilm Wild Tales. De Spaans-Argentijnse productie scoorde zeer verdiend een Oscar-nominatie. Wild Tales betreft eigenlijk zeven korte films die weinig met elkaar van doen hebben behalve dat de hoofdfiguren slachtoffer zijn van door anderen aangedane tegenslag en vervolgens op daverende (!) wijze reageren op dit onrecht of op het systeem dat dit onrecht faciliteert. De ene keer lukt dat beter dan de andere, maar de kijker wordt in ieder geval getrakteerd op inktzwarte, schrijnende, maar ook kolderieke en absurde situaties die voortkomen uit wraakverlangens. En wie kent die niet, soms? Aanrader dus.

Trailer zien? Klik HIER