Engelengezang

Er kan maar één dag de mooiste van het jaar zijn, en die is vandaag. Het is de dag dat ik mijn trouwe leger terracotta tuinpotten vul met allerlei schoons, een jaarlijks ritueel dat het leven op slag kleur geeft. Natuurlijk is het op deze dag immer mooi weer, want waarom zou je je tuintje optutten tijdens koude, wind of regen. Bovendien doe ik dit pas als ik me energiek en senang voel. 

Dús, op de dag dat alle zonnen hoog aan de hemel staan en engelengezang op mij neerdaalt, kar ik naar de plantjestoko, sla een paar zakken potgrond in en kies een zwikkie gezellig ogende lente- of zomerbloeiers. Weer thuis ga ik in mijn oude kloffie aan de slag, knietjes op de grond, handen in Moeder Natuur, zeg maar. De tuinpotten wordt verrijkt met omberkleurige aarde waar een organisch aroma uit opstijgt en daarna opgetuigd met campanula’s, vlijtig liesjes, lobelia’s of weet ik veel. Ten slotte bewater ik deze arrangementen ruimhartig en creëer er idyllische hoekjes mee her en der op mijn landgoed. Na al deze activiteiten neem ik - lichtjes nahijgend én een opkomende rugpijn negerend - plaats op een zeven-standen-tuinstoel, vul met mijn smoezelige en van rouwranden voorziene werkhanden een glas parelend bier, aanschouw het Hof van Eden, waarna ik zielsgelukkig het leven aan de borst druk. 

Mocht dit stukje tekst ietwat zoetsappig overkomen, herlees dan de openingszin en weet dat de overige 364 dagen minder zijn.

Kort filmpje zien over engelengezang? Klik HIER