Schijtreiger

Tijdens een buurtommetje valt mijn oog op iets oranjes dat in de berm naast het trottoir ligt. Ik hou mijn pas in. Het blijkt een goudvisje, dood. Hij ligt er nog maar pas, is in goede staat. Zijn schubben glanzen zacht. Schubjes eigenlijk, het visje meet amper acht centimeter. 

     Geen waterdruppel in de directe omgeving, dus waarom ligt hij hier? Of eigenlijk: waardoor? Is de plastic zak soms gescheurd van iemand die het visje had gekocht bij de dierenwinkel? Of heeft een volgevreten huiskat hem (jacht)instinctief uit een vissenkom gegraaid en is-ie er vervolgens mee aan de haal gegaan om 'm hier achteloos te dumpen? Ik acht het echter waarschijnlijker dat het diertje ergens uit een tuinvijver is gepikt door een reiger. Het barst in mijn wijk namelijk van de tuinvijvers én van de reigers. Maar ook dát is best vreemd, want waarom zou het visje dan niet zijn doorgeslikt, maar hier beland? Mogelijk dat de reiger is weggejaagd door een aanstormende vijverbezitter en had de grote vogel in zijn blinde paniek het goudvisje niet goed klemvast kunnen krijgen waardoor hij zijn prooi tijdens het opvliegen verloor. Hoe dan ook, het oranje kleinood ligt hier te vergaan, wat snel het geval is bij vis.
    Ik loop inmiddels door en denk na over het leven en welzijn van goudvissen, koikarpers en aanverwante artikelen. Want artikelen, dat zijn ze voor hun bezitter - de mens. Het is dan ook heel terecht dat katten en vooral reigers daar volkomen schijt aan hebben.