Kippenvel

Via zijn gedateerde cd-speler beluistert de oude man het verstilde ‘Home’ van de Foo Fighters (toch vooral bekend om ruiger werk). Tijdens deze weemoedig makende song glijden zijn ogen door de woonkamer. En daar zijn ze weer: gezichten, geluiden, geuren.
     De man, zijn vrouw, hun twee kleuters, een hond en een poes betrokken in de zeventiger jaren dit nieuwbouwhuis in de polder. Bijna een halve eeuw later woont hij hier nog – al jaren solo. Hij voelt er zich senang, houdt van dit modale pand, van zijn inboedel, spulletjes, stofdeeltjes, muurscheurtjes, bekraste parket, rommelige tuin en schimmelige schuurtje, ja eigenlijk van alles wat ervoor zorgt dat de letter t voorafgaat aan het woord 'huis'. 

     Vooral ook houdt de boomer nog immer van de meute die ooit – in drukker tijden, denk aan feestjes, verjaardagen of om andere redenen – over de vloer kwam. Onder hen zovelen die er niet meer zijn. Vanzelfsprekend betrof dat opa’s, oma’s, ouders of andere familieleden die hier logeerden of op bezoek kwamen. Onvergetelijk waren ook de harige viervoeters die kwamen en gingen. En wat te denken van (sport)vrienden, kennissen en collega’s waarvan sommigen ook niet meer in leven zijn. En dan de jeugd: vrienden en vriendinnen van zijn allang volwassen zoons. Zelfs hieronder een tweetal dat overleden is, indirect het gevolg van drugsgebruik. De oude man ziet deze adolescenten nog onderuit gezakt ergens onder zijn dak chillen. Wat een mooi volk toch, denkt hij: jong en oud, in leven of niet meer, dat hier echo’s én stiltes achterliet.
     Als de laatste tonen van de Foo Fighters wegebben, sloft de oude man met kippenvel op de rug naar zijn cd-speler, en drukt op repeat.

Benieuwd naar de lyrics van 'Home'? Klik HIER (maar beluister het dan wel tot de laatste strofe, want die is treffend).