Kachelen

Een elektrisch designkacheltje, dat leek me wel wat, voor kille herfstdagen en zo. Bij Bol.com vond ik de juiste à raison van € 119,99. Toevallig werd tegelijkertijd exact hetzelfde ding door een particulier op Marktplaats aangeboden voor maar € 40 mét de aanprijzing Zo goed als nieuw. Voor dat grote verschil wilde ik best even naar Hoorn rijden, daar stond-ie te koop.
     Mijn druk op de huisbel deed subiet een roedel honden aanslaan. Daarop volgde wat gestommel en kreten als 'Af' en 'Koesssjt'. Enkele tellen later ging een zijdeur open. Erachter stond een vrouw met op het hoofd een strak ballerinaknotje en aan haar voeten een al net zo strak designkacheltje. Krek wat ik zocht, althans het laatste. De koop was dan ook snel gesloten.
     Tevreden stuurde ik huiswaarts door het West-Friese landschap dat zich kenmerkt door grazige weiden en veel stoplichten. Maar inmiddels was het zo ongeveer lunchtijd en mijn verkering, die mij tijdens deze expeditie begeleidde, wist in deze regio nog wel een leuk tentje. Even later bevonden wij ons op een sfeervol vlonderterras met waterrijk uitzicht en bestelden achtereenvolgens een broodje Brie uit de oven, een Vegan Flatbread, een Sauvignon Blanc, een blond biertje, twee koffie en één monchougebakje ‘met twee vorkjes graag’. Leuk & lekker, maar naar boven afgetipt was ik vijfenveertig euro lichter. 

     Als je, naast genoemde middaghap, ook de brandstofkosten meerekent dan komt mijn tweedehandsje uit Hoorn uit op een totaal van ruim honderd euro. En dat terwijl Bol.com hetzelfde designkacheltje - maar dan splinternieuw, keurig verpakt én met twee jaar garantie - voor nauwelijks twintig meer aan je voordeur aflevert. Dit alles doet mij denken aan de oude indiaanse (Native American, sorry) wijsheid: Om warm te worden kachelt het grote opperhoofd van niets naar nergens.