Ofschoon ik skiën stilistisch fraai en erg dynamisch vind, ben ik nog nooit met het verschijnsel wintersport in aanraking geweest. En dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Gewoon geen behoefte aan, en na Turist al helemáál niet. Desalniettemin als film bijzonder intrigerend.
woensdag 23 september 2015
Kil
Met een lift
ga je omhoog, vervolgens roetsj je omlaag en daarna maak je je het zo gezellig
mogelijk. Zo ongeveer kun je wintersport omschrijven. Dat laatste - het
gezellig maken – lukt Ebba en Tomas niet erg. Dit Zweedse modelechtpaar is
samen met hun blonde grut neergestreken in een snaarstrak designhotel in de
Franse Alpen. Die ‘ongezelligheid’ ontstond nadat Tomas tijdens dreigend lawinegevaar zichzelf en zijn smartphone belangrijker vond dan de veiligheid van zijn gezin. Ebba bekijkt Tomas hierdoor nu met andere ogen
en Tomas worstelt dientengevolge met zijn zelfbeeld. Ziehier de hoofdlijn in Turist, een film die mij uitermate boeide. De
landschappen zijn prachtig, het acteerwerk is klasse, het geluid (een ruisende stilte) indringend en de sfeer kil en leeg – tja, het is per slot een
Scandinavische film. Het sterkst zijn de scenes in dat uitdrukkingsloze designhotel
waar Ebba en Tomas verblijven, alsmede enkele vrienden van het stel die een wat
onduidelijke bijrul vervullen. Wat heerst zijn vertwijfeling, leegte en langdradigheid - velen
zullen de film daardoor als saai ervaren.
Ofschoon ik skiën stilistisch fraai en erg dynamisch vind, ben ik nog nooit met het verschijnsel wintersport in aanraking geweest. En dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Gewoon geen behoefte aan, en na Turist al helemáál niet. Desalniettemin als film bijzonder intrigerend.
Ofschoon ik skiën stilistisch fraai en erg dynamisch vind, ben ik nog nooit met het verschijnsel wintersport in aanraking geweest. En dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Gewoon geen behoefte aan, en na Turist al helemáál niet. Desalniettemin als film bijzonder intrigerend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten