Pinda's

Indo’s zijn doorgaans welgemanierd, voorkomend en bijzonder aangepast. Maar vanzelfsprekend bevinden zich onder hen ook regelrechte eikels. Helaas werken een paar van hen bij ‘mijn’ toko. Deze Pinda’s, waarvan sommigen beslist al AOW vangen, bezitten een attitude diametraal tegenover die van de jongens en meiden van McDonald’s die je immer klantvriendelijk, blijmoedig en snel bedienen. Bij genoemde toko vinden ze het al heel wat om je gedag te knikken. Hun houding is indolent (!) dan wel stoïcijns, desondanks laten ze je nauwelijks de kans te kiezen tussen de gerechten. Bij de meeste Indische winkels mag je immers een keuze maken tussen verschillende soorten vlees en groenten, bijvoorbeeld bij nasi rames. Nee, bij mijn toko bepalen de oudjes dat liever zelf. Daarbij komt dat ze verschrikkelijk gierig zijn – soms leggen ze bloedbruisend irritant een petieterig stukje rendangvlees terug, want iets extra’s voor de klant lijkt een doodzonde. Als klap op de vuurpijl zijn ze schreeuwend duur. Hèt probleem is echter dat het eten er hemels is, bovendien kakelvers bereid in het muffe keukentje achterin de winkel. Dus tsja…
Voor mij mogen ze nog lang in dat keukentje rommelen – graag zelfs. Maar het bedienend personeel mag stante pede achter de geraniums. Of achter de kembang sepatu.