Beulswerk

Omdat we lekkere trek hadden en op deze lome zondagmiddag alle eetgelegenheden op het Noord-Franse platteland fermé waren, verzeilden we door puur toeval op een openluchtevenement. Aangetrokken door de geur van friterie en crêpes, bleek het een festijn voor liefhebbers van re-enactment, het naspelen in stijl van historische gebeurtenissen. De Middeleeuwen vormde vandaag het thema. En dus dwaalden vriendin en ik rond tussen ridders, minstrelen, hofnarren, jonkvrouwen en andere middeleeuwse sloeries. Met knoflookworst en een karaf wijn onder handbereik keken we vanaf de zijlijn toe hoe enkele Gallische edelen elkaar de kop insloegen met zwaard, knots of ander wapentuig. Ofschoon ik wat bedenkingen koester ten opzichte van het hele re-enactinggedoe, keek ik met zeker genoegen naar het kleurrijke tableau vivant. Ook vriendin genoot, totdat ze plots op haar schouder werd getikt. Het was de guur uitziende beul die haar, uit het niets, een bloederig afgehakt hoofd voor het gezicht hield. Vriendin slaakte daarop een kreet die tot ver achter de Pyreneeën te horen was. De beul maakte zich daarop met zijn huiveringwekkende rekwisiet schaterlachend uit de voeten – mission accomplie.  
Ach, die goede oude Middeleeuwen, wat een heerlijke tijd was dat toch. Tenzij je de pest in je lijf had.