Cocoonen

Brekend nieuws: ik heb een nieuwe bank! Nee, geen RABO, ABN of ING, maar eentje van Leen Bakker: een tweezits, erg basic en betaalbaar. De oude was dusdanig gemold door mijn zo bitter beweende kater, dat vervanging geen luxe was.
Zo’n transitie moet men overigens niet lichtjes opvatten. Een bank moet goed voelen; hij is immers je home in zakformaat. Idealiter weet je je erop veilig en beschermd. Hij (mijn bank is mannelijk) ademt warmte en comfort: dé plek om te cocoonen. Je leest op hem een boek, pielt erop met je mobiel, tablet of laptop of je tuurt wezenloos naar je tv. Je eet, snoept en drinkt er vaak op, converseert met je gezelschap of mijmert in je uppie. Soms val je op hem in slaap, bedwelmd hem met scheten, bevlekt hem met chips, koffie, wijn of andere sappen en anders doet je visite dat wel. Hoe dan ook, het maakt hem eigen.
Ikzelf lees vooral graag mijn krantje op die bank, het liefst wijdbeens en half onderuit gezakt. In die pose volg ik de laatste tijd vaak berichten over krachtige en robuuste mannen als Donald Trump of Vladimir Poetin. De oer-Hollandse naam Leen Bakker klinkt overigens minstens zo krachtig en robuust. Maar wel een poepje geruststellender.