All inclusive

Dikwijls zie ik advertenties van scheepscruises voorbijkomen. Aan mij zijn ze niet besteed, maar voor anderen zal het vast ideaal zijn. Je wordt comfortabel ingevlogen waarna je een lekker lui leventje aan boord wacht. Omgeven door alle luxe en vertier doe je hier en daar een fraaie haven aan waar het fijn passagieren is in je gebloemde bermuda. Bevaar je de Middellandse Zee dan schijnt meestal ook nog een lekker zonnetje op je kruin. In dat geval bezoek je tourist traps als de Balearen, Cycladen, Sardinië, Sicilië of Malta. Of anders wel platgetreden hotspots op het vaste land als Venetië, Dubrovnik, Barcelona, Napels, Athene en Monte Carlo. Ooit bedoeld als speeltje voor de rijken, zijn cruises tegenwoordig voor iedere boerenlul betaalbaar. Wie bijvoorbeeld in het hoogseizoen een huisje op Schiermonnikoog huurt, is duurder uit. Maar het kan nog veel gekker. Wie er voor kiest per gammel, tot de nok toe gevuld en door een uiterst obscure kapitein bestuurd sloepje vanuit Noord-Afrika de Middellandse Zee over te steken, legt voor dat levensgevaarlijke enkeltje meer dollars of euro’s neer dan de vretende en zuipende vakantieganger voor zijn of haar all inclusive cruise.

Het woord ‘bizar’ is aan inflatie onderhevig omdat het tegenwoordig te pas en te onpas wordt gebruikt. Maar op de Mediterrane vaarroutes is-ie erg op z’n plaats.