Asics

De schoenen stonden in de winkel op mij te wachten, in het warme donker van hun doos. Ik had ze vanzelfsprekend gepast; ze zaten als gegoten. Maar kopen deed ik ze niet, nóg niet. Dat zat zo.

De reguliere winkelprijs bedroeg € 149. Bij Asics in Batavia-stad waren ze echter, geheel volgens het outlet-principe, afgeprijsd naar € 110. Een paar dagen later zag ik dat ze zelfs verder waren gezakt, naar € 77. Verlekkerd trok ik mijn portemonnee, tot ik ineens ontdekte dat de vrijwel identieke vrouwelijke variant - slechts de leest was smaller - via dezelfde route (149-110-77) nóg verder waren gezakt naar € 55. Potdomme, dacht ik en dus toog ik op hoge poten naar de verkoper om hem minzaam te wijzen op het prijsverschil van 22 eurootjes tussen de vrouwen- en mannenuitvoering. 

‘U heeft helemaal gelijk. Heel vreemd. Ik kan het niet verklaren. Maar ik kan het helaas ook niet veranderen. De prijzen worden bepaald door het hoofdkantoor. Sorry.’
Opgefokt fietste ik huiswaarts - zonder nieuwe schoenen. Meteen na thuiskomst stuurde ik een ziedende mail naar het Asics-hoofdkwartier met de vraag of het verschil tussen de dames- en herenmodellen te wijten was aan eventuele discriminatoire oprispingen in Asics' onderbuik. Als vanzelfsprekend ontving ik nooit antwoord. Maar ziedaar, enige tijd later waren ineens óók de herenmodellen afgeprijsd naar € 55. Schuimbekkend stelde ik echter vast dat mijn maat nu was uitverkocht.

Mijn oude Asics moeten dus nog even, zoals vanochtend in de sneeuw.