Corebusiness

Er zijn weinig uitdrukkingen zo mooi en beeldend als ‘in het harnas sterven’. Je levenseinde voltrekt zich op een glorieus moment terwijl je druk bent met je corebusiness. En dan ineens is het over, prachtig toch! Het harnas verwijst naar het slagveld, volgens de klassieken is het daar fraai en eervol sterven. Maar een slagveld heb je daar beslist niet (meer) voor nodig. Naast de vele astronauten, vliegeniers, coureurs en andere sporters die in het harnas stierven, bestaat het mooie voorbeeld dat de Engelse komiek Tommy Cooper gaf. Hij ging de pijp uit door een hartstilstand terwijl hij op het podium bezig was met zijn befaamde klunzige goocheltrucs. Het publiek applaudisseerde luid want dacht dat het bij de act hoorde. Maar neen, Tommy Cooper was bezig aan een fraai staaltje ‘harnas sterven’. Zoiets kan echter ook een stukje minder kleurrijk. Zo had ik ooit een collega die ineens achter zijn bureau dood ging. En wat te denken van bouwvakkers die van steigers afdonderen, of huismoeders (m/v) van keukentrapjes? En de (vaak wat oudere) lieden die tijdens het zwaar vermoeiende paringsritueel ineens de geest geven? Ach, goed beschouwd sterven wij allemáál in het harnas. We gaan immers dood tijdens het ademhalen, in feite dé corebusiness van ons én van elk ander organisme. Daarom wens ik al wat leeft in 2019 voldoende adem toe.