Paddenstoelentijd,
dus struin ik door het herfstige woud op zoek naar elfenbankjes en
vliegenzwammen. Vooral de laatste schimmelsoort is sprookjesachtig mooi en voert
me linea recta naar het rijk der kabouters. Want wie is er niet
opgegroeid met de kleine eigenwijze figuurtjes die deze rood-wit gevlekte fantasiehuisjes zouden bewonen? In mijn jeugd kleefden mijn broer en ik aan de
distributieradio vanwege de avonturen van ene Paulus. Een decennium
later was daar kabouter Kandelaar en daarna bracht (de vaak miskende
en door de culturele elite als kitsch weggezette, maar in feite
steengoede illustrator) Rien Poortvliet zijn bekende kabouterboek
uit. Verder herinner ik me nog de koddige mannekes Spillebeen, Piggelmee en
Plop. Maar er kwamen natuurlijk veel meer van die miniatuurmensjes
voor in allerlei sagen, sprookjes en andere fantasieën. Denk aan
Sneeuwwitjes vriendenkring, de smurfenfamilie, de Scandinavische trollen, Germaanse
Kobolden en Keltische imps.
Ikzelf
had mijn hele leven dolgraag een klassieke stenen tuinkabouter op mijn landgoed gezien. Helaas werd dat verlangen altijd weggehoond door
mijn naasten. Men vond destijds dat tuinkabouters kinderachtig, burgerlijk dan
wel onesthetisch waren. Om met terugwerkende kracht bevrediging te zoeken struin ik daarom nu maar
door het oktoberbos. Je moet toch wat in de herfst van je leven.
 |
Vliegenzwammen rond een berk, ergens op de Veluwe.
© Carla Broeders |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten