Turbulent

Boven een overlijdensadvertentie prijkte fier de kop IK HEB GELEEFD. Jawel, in kapitalen. Het leek me een overbodige mededeling. Iedere platgeslagen kakkerlak kan dat namelijk beweren, want al wat dood is heeft ooit geleefd, Cruyffiaans geredeneerd. Maar goed, beetje flauw van mij. Hier werd natuurlijk bedoeld dat de overledene – een man, wat mij niet verbaasde – alles uit zijn leven haalde, een kleurrijk dan wel bewogen bestaan leidde of iets van gelijke strekking. Iets om prat op te gaan, kennelijk. 

Daarmee was deze meneer bepaald niet de enige. Juist in onze verzengend communicatieve tijden wordt dit gedachtegoed breed gedeeld. Een mens moet zichzelf duidelijk profileren, veel ondernemen en meemaken, avonturen beleven, alle vruchten plukken en smaken proeven. Live life to the max! Prima allemaal, maar dode mensen die ‘groots en meeslepend leefden’ lieten doorgaans een hele grote voetafdruk achter. Opnieuw een beetje flauw van mij, maar ik denk dan al gauw aan Caravaggio, Hemingway, Francis Bacon, Freddy Mercury, Herman Brood, rapper Tupac. Maar ook aan nog springlevende hoogvliegers als Richard Branson, Jeff Bezos en Elon Musk. De namenlijst van dit soort turbulente types is echter schier eindeloos, waarbij opgemerkt dat het zeker niet alleen om beroemdheden gaat. Hoogstwaarschijnlijk tref je ook in je eigen omgeving wel een 'levenskunstenaar' aan die er trots op zal zijn als-ie middels de tekst IK HEB GELEEFD wordt geëerd op zerk, urn of in overlijdensadvertentie. Maar in veel van die gevallen is het woord EINDELIJK een stuk toepasselijker, eveneens in kapitalen. Het liefst vergezeld van een hele diepe zucht.