De woonwinkel is overzichtelijk. Niet zo heel groot, maar ook weer niet propperig. Ik loop langs een paar strakke hoekbanken. Deze toko moet het echter vooral hebben van comfortabele stoelen, oftewel relaxfauteuils. Die staan dan ook prominent in beeld. Doorgaans zijn ze elegant en eigentijds. Materiaalsoorten volop: lekker ruikend leder, mooie stoffen, geborsteld metaal. En ze zitten heerlijk, vooral doordat je alles kunt verstellen ten dienste van benen, bips, rug en hoofd. Het meubilair wordt, kortom, geheel op de relaxende mens afgestemd. De prijskaartjes zijn dan ook stevig, zeker als je voor de elektrische uitvoeringen gaat. Bij die modellen breng je met een simpel knopje de stoel in de voor jou ideale zit-, hang- of ligstand. Er zijn zelfs door stroom aangedreven stoelen die je helpen opstaan. Vanzelfsprekend zijn die elektrieken varianten vooral bedoeld voor wat ouderen - ook al vanwege hun vaak ruimere beurs. Gemak dient de mens, dus peutert-ie zijn energie uit een stopcontact.
Met een verzadigde glimlach probeer ik het allemaal uit. Terwijl ik zo met allerlei knopjes in de weer ben, vliegen de hommels vanuit mijn hoofd plotsklaps naar de overkant van de Atlantische oceaan. Naar inrichtingen waar zware criminelen in elektrische stoelen het slotakkoord van hun leven ondergaan. Ontegenzeggelijk zit men daar - in dat dodelijke meubilair - er minder ontspannen bij dan ik in de relaxfauteuils van deze woonwinkel. Maar doordat vooral senioren voor zo’n elektrische variant kiezen, is de uitkomst ongeveer gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten