Bij het in het lijf binnendringen van een kogel, sabelhouw, bajonetsteek of granaatscherf verspreiden minuscule deeltjes gevechtskleding zich met geweld in de onderhuidse puree. Die textieldeeltjes – altijd vervuild, slagvelden zijn nou niet bepaald steriel - zorgen dan al gauw voor ontstekingen, bloedvergiftiging, miltvuur en andere sores. Als de ongelukkige soldaat nog niet ter plekke is bezweken aan bloedverlies, shock of uitvallende organen, dan sterft hij dagen later wel aan de gevolgen van zijn voort etterende wond. Om die reden ging men, zeker in tijden dat penicilline nog niet was uitgevonden en er van goed uitgeruste veldhospitalen geen sprake was, al snel over tot amputaties om erger te voorkomen. Tja, zulks vanwege dat vermaledijde textiel.
Zo bezien waren naakte strijders als Papoea’s, Maori’s, Zoeloes en Amazone-indianen, die tegen een vijandelijke speer of pijl aanliepen, enorme geluksvogels. Een typisch gevalletje van: het glas is half vol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten