Standaardvraag

Mijn neusdruppels waren op. Dus sleepte ik me – getroffen door allerlei griepverschijnselen – naar de drogist. Ik maakte mijn keuze en sloot aan bij de kassa. Toen ik aan de beurt was vroeg de verkoopster: ‘Wilt u meer weten over de neusspray?’
‘Neusspray?!’, reageerde ik, ‘Ik dacht dat het neusdruppels waren.’
‘O, had u druppels gewild? Zal ik ze dan even voor u pakken?’, zei ze vriendelijk.
Ik had nauwelijks ‘graag’ gezegd of ze verliet haar plek achter de kassa om de spray om te ruilen voor druppels. Ik zag om en keek verontschuldigend in de gezichten van het rijtje nors kijkende klanten achter me dat inmiddels aanzienlijk was gegroeid.
Teruggekeerd met neusdruppels stak het meisje me een hart onder de riem: ‘De druppels en de spray zitten in vrijwel dezelfde verpakking, dus uw vergissing is begrijpelijk hoor.’ En daarna stelde ze wederom de (bij drogisterijen) standaardvraag of ik meer wilde weten van dit product. Eigenlijk wilde ik haar vragen waarom de pipetjes zo kort zijn, want het kost me altijd moeite om de laatste druppels uit het flesje op te zuigen. Maar ik vreesde dat de rij achter mij niet op mijn scherpzinnigheid zat te wachten.