Bloemetjesmotief

Klein Seinpost prijkt boven het terras aan de boulevard van Kijkduin. Het is een hoogzomerse dag, de glazen rinkelen, sorbets vliegen af en aan. Aan het tafeltje naast me is een kwartet senioren neergestreken, twee mannen en twee vrouwen, allen voorzien van een grote witte zonneklep. De heren dragen blauw geruite overhemden met korte mouwen, de dames ruimvallende blouses met bloemetjesmotief. Ik verzin dit niet.
‘Gaan we voor koffie, fris of wat anders,’ vraagt een van de zonnekleppen.

‘Doe mij maar sangria,’ grapt een andere zonneklep terwijl ze over het geplastificeerde menukaartje scrolt.

‘O ja sangria, Gijs, weet je nog in Spanje…,’ zegt de andere vrouw verrukt.

Gelach stijgt op, het viertal heeft schik. Ach ja, zomer.

Even later verlaat ik het terras en de boulevard, daal af naar het strand om te genieten van zand en zee. Een aardige plek is snel gevonden en mijn badlaken uitgespreid. Iets verderop ligt een tienerstel vitamine D op te doen. De jongeman draagt een blauw geruite bermuda, zijn vriendinnetje een bikini met bloemetjesmotief. Ik verzin dit niet.

Een meeuw vliegt over, in zijn snavel een patatje. Over de vloedlijn scheert een reclamevliegtuigje met de tekst Schipholreizen.nl.
Ach ja, zomer.

Opmerking: het terras van Klein Seinpost wordt geregeld aangedaan door boekenfans doordat het een rol speelt in enkele romans van Jan Siebeling. Mijn aanwezigheid berustte op toeval.