Op een mooie woensdag zoefde ik per spoor over het Brabantse
land. Ik zat riant, met dank aan de NS die mij, als vaste klant, had
getrakteerd op een upgrade naar de eerste klasse. Vergenoegd omtrent mijn verheven
status keek ik de coupé rond. Het viel me een beetje tegen dat niet alleen de
gegoede burgerij, maar ook ‘gewoon volk’ in mijn rijtuig zat. Bijvoorbeeld een rafelig gezinnetje met twee schreeuwerige peuters, een spijbelpuber met een capuchon en een stratenmaker dan wel dakdekker in een T-shirt waarop met grote letters
Dirty Dutch stond. Dit rapaille heeft
niet door dat het hiero eerste klasse is, dacht ik in een hooghartige modus waar een volgevreten harpij jaloers op zou zijn. Ik verkneukelde me daarom op de
komst van een controleur die deze minimumlijers op hun fout zou wijzen. En die kwam,
een conductrice.
Tot mijn verbazing bleek iedereen in de coupé legaal
aanwezig. Toen was
ik aan de beurt. De conductrice hield mijn
upgrade-ticket tussen haar vingers, pakte een ballpoint en onderstreepte iets. Daarna gaf ze mij
het kaartje terug, wees ernaar en zei discreet: ‘Deze upgrade is alleen in het
weekend geldig. Dus mag ik u verzoeken...?’
Ergens tussen Den Bosch en Eindhoven liep ik de
walk of shame naar de tweede klasse. Die
bleek echter geheel vol te zitten waardoor ik op het balkon moest gaan staan.
Afgang eerste klas dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten