Woestijn

Als gesjeesd katholiek vond ik het tijd voor een bezoek aan het bisdom Roermond. En daar wandel ik dan door het centrum van deze middeleeuwse (Hanze)stad gelegen aan zowel Roer als Maas. Mijn eerste stop is het Cuypershuis. Dit museum was ooit het zelfontworpen woonhuis van de grote bouwmeester Pierre Cuypers (1827-1921). Volgens Wikipedia was deze in Roermond geboren en getogen architect onze bekendste kerkenbouwer die met zijn neogotische stijl de Nederlandse katholieke architectuur op de kaart zette. Naast zeventig kerkontwerpen maakte hij echter vooral naam met het Amsterdamse Rijksmuseum en Centraal Station. Afijn, het klinkt misschien stoffig, maar had hij nu geleefd dan zat hij elke week in DWDD.
Terwijl ik sta te dubben het Cuypershuis wel of niet te betreden, rijdt een lawaaierige Seat Leon voorlangs het museum. Uit de auto hangen vier ongeschoren muzelmannen met donkerbehaarde armen en uit hun speaker(s) dendert een snerpende klaagzang vol woestijnzand. Ik weet niet of het Arabische reli-pop betreft of een popie jopie-versie van één van de soera’s, maar de Allah Akbars ketsen keihard tegen de gevels. Het viertal vindt het blijkbaar nodig dat tout Roermond meegeniet van dit kamelengeblèr. Arme, arme Pierre Cuypers met zijn verfijnde kerkarchitectuur, denk ik meewarig. Ik besluit daarom door te lopen naar de Sint Christoffelkathedraal vlakbij de Markt om er een kaarsje te branden voor een samenleving zonder al te veel woestijnzand.