Riool

Na mijn min of meer vaste rondje door schilderachtig Enkhuizen, beland ik als vanzelf in mijn favoriete etablissement, voor een natje of droogje, maar vooral om er plaats te nemen aan de gezellige leestafel. En als altijd kies ik voor een regionale krant, het Noordhollands Dagblad of de Enkhuizer Courant.
Daarin lees ik dat Enkhuizen massaal aan de drugs is. Rioolonderzoek (letterlijk!) toonde namelijk aan dat de inwoners van dit lieflijke Zuiderzeestadje, spectaculaire hoeveelheden speed-, heroïne- en cocaïneresten poepen en plassen. Het artikel vermeldt verder dat het gebruik per hoofd van de bevolking er groter is dan in wereldsteden als Amsterdam, Berlijn of Los Angeles, want ook daar deed men (riool)onderzoek.
Als ik de krant uit heb kijk ik met nieuwe ogen om me heen. Het volk in de gelagkamer ziet er stralend en gelukkig uit. De wijnglazen tingelen en de muzak klinkt lekker jazzy. De bediening is vriendelijk en attent èn heeft opvallende blosjes op de wangen. In de half open keuken zie ik hoe witgekield personeel fluitend soepgroenten fijnsnijdt en relaxed in pannen roert. Is dit alles naturel of chemisch?  
Weer buiten, langs de historische gevels slenterend, denk ik terug aan de Gouden Eeuw, de tijd dat Enkhuizen een echte wereldstad was. Maar wellicht is ze dat nog steeds.