Met de zware pakken gazonmest en tuinkalk balanceerde ik op mijn nu topzware fiets naar huis. Het viel me daarbij op dat ik op kruispunten vaak voorrang kreeg van automobilisten. Ik zag veel vriendelijke gaat-u-maar handjes achter het stuur. Of dat nou kwam door die eerste meteorologische lentedag of door het aandoenlijke gestuntel van een ouwe lul op zijn zwaarbeladen fiets, ik weet het niet, maar ik werd wel blij van deze galanterie. En toen ik thuiskwam hoorde ik mijn grassprieten en borders jubelen toen ik ze direct trakteerde op de heerlijke voedingsstoffen van de Action. Blijheid alom, zo leek het. Had ik al gezegd dat ik er blij van werd?
vrijdag 3 maart 2017
Blij
Het is maart. Goddank. Het weer is nog prut, maar de lente
nakend. Daarom racete ik uit pure blijheid reeds op de eerste dag van de maand naar de
Action om gazonmest en tuinkalk te bunkeren. Die was daar namelijk in de
aanbieding en dus bijzonder voordelig. Nou ja, nóg voordeliger moet ik zeggen,
want bij de Action is immers alles altijd voordelig. Je komt er voor de prijs en
beslist niet om blij te worden, want dat lukt je nooit. Ook niet bij Lidl of
Aldi. Dat ligt niet aan de Action, Lidl of Aldi, maar aan het volk dat er hamstert. Dit leg ik verder liever niet uit, aangezien ik er zelf wel 'ns kom.
Met de zware pakken gazonmest en tuinkalk balanceerde ik op mijn nu topzware fiets naar huis. Het viel me daarbij op dat ik op kruispunten vaak voorrang kreeg van automobilisten. Ik zag veel vriendelijke gaat-u-maar handjes achter het stuur. Of dat nou kwam door die eerste meteorologische lentedag of door het aandoenlijke gestuntel van een ouwe lul op zijn zwaarbeladen fiets, ik weet het niet, maar ik werd wel blij van deze galanterie. En toen ik thuiskwam hoorde ik mijn grassprieten en borders jubelen toen ik ze direct trakteerde op de heerlijke voedingsstoffen van de Action. Blijheid alom, zo leek het. Had ik al gezegd dat ik er blij van werd?
Met de zware pakken gazonmest en tuinkalk balanceerde ik op mijn nu topzware fiets naar huis. Het viel me daarbij op dat ik op kruispunten vaak voorrang kreeg van automobilisten. Ik zag veel vriendelijke gaat-u-maar handjes achter het stuur. Of dat nou kwam door die eerste meteorologische lentedag of door het aandoenlijke gestuntel van een ouwe lul op zijn zwaarbeladen fiets, ik weet het niet, maar ik werd wel blij van deze galanterie. En toen ik thuiskwam hoorde ik mijn grassprieten en borders jubelen toen ik ze direct trakteerde op de heerlijke voedingsstoffen van de Action. Blijheid alom, zo leek het. Had ik al gezegd dat ik er blij van werd?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten