Wat een schat ben je toch, denk ik als ik je op de treurbuis weer eens in den vreemde gezellig zie mutsen. Des te zwaarder valt het me je te laten weten dat ik je reisprogramma’s ruk vind. Ja, ik weet dat velen dat anders zien, want je wordt bejubeld en met
prijzen overladen. Helaas zitten ze er allemaal naast: je programma’s kijken weliswaar lekker
weg (complimenten vooral aan je cameraman met zijn drones), maar zijn inhoudelijk nogal mager. Neem nou je nieuwste serie, Floortje naar het Einde van de Wereld, waarin
je mensen bezoekt die, verstoken van luxe, in verre uithoeken zijn neergestreken. Een interessant gegeven, maar qua uitvoering flinterdun en vol effectbejag. Waarom roep je toch steeds dingen als ‘Wow,
amazing!’ of ‘Jeetje, wat een uitzicht’ of 'Hebben ze hier ook krokodillen, hihihi?' Of je vraagt diep filosofisch: 'Hoe deal je met dit eenzame bestaan?' Meestal bevind je je dan ergens op een afgelegen eiland, in een jungle, berghut of kano. Het is nogal bedacht en/of in scene gezet - goedkope toneelstukjes die nauwelijks overtuigen. Laatst
logeerde je (zogenaamd?) bij een of andere Amerikaanse hippie in een
afgelegen berghut in de Sierra Nevada. (Waar logeerde je crew eigenlijk; in het Best Western Motel beneden in het dal?) Te zien was hoe jij in die hut ’s ochtends met een warrige haardos je uit logeerbed rolde (je cameraman stond daar kennelijk reeds in de aanslag...) en aan de gastheer vroeg waar het toilet was - die bleek buiten in de sneeuw, wat natuurlijk voor een ludiek shot ging zorgen. Je reinste flauwekul, want de beelden lieten zien dat jij
en je team daar al minstens 24 uur aan het filmen waren en ik kan me niet
voorstellen dat je al die tijd nog niet geplast of gepoept had. Het wekt een tikkie wantrouwen. Ik vind dat zo
jammer, lieve Floor, en gun je al die reizen naar verre oorden best graag. Vandaar
mijn advies voor verbetering: laat die toneelstukjes over aan je hysterische concullega's bij die vele andere reisprogramma's. Jij kunt je onderscheiden door uit beeld te blijven waarmee je al die mensen in Verweggistan een mooi podium gunt. Je kunt daarbij bijvoorbeeld wel de commentaarstem verzorgen. En als je toch wenst te interviewen doe het dan als Frans Bromet, wat het waarachtiger maakt. Maar ik vrees dat de tv-managers (dol op kijkcijfers) stiekem hebben bedacht dat het niet om de avonturiers gaat, maar om joú. Je bent daarmee verworden tot een format
of een merk, en dat moet je niet willen, lieve Floor. Het past je niet schattebout, sorry lieverd. Ondanks dat blonde en die kekke zonnebril,
kun je beter zoveel mogelijk uit beeld blijven. Denk: David Attenborough. Je verlengt daarmee je (beperkte) houdbaarheid waardoor je toch nog jarenlang lekker ver kunt reizen op kosten van de gemeenschap, iets waar ik graag aan bijdraag, maar alleen als ik je niet meer hoef te zien.
Doedoei en een dikke pakkerd van mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten