Bouwstenen

Mijn zonen waren vroeger gek op LEGO, met name op de ruimtevaartserie. Uren brachten ze ermee door in die (voor ons) gelukzalige jaren tachtig. Ver weg gestopt, in een duister hoekje op zolder, trof ik onlangs de grote krat met duizenden legosteentjes die me aan die periode herinnerde. Hoogste tijd om het spul door te geven aan volgende generaties. Maar eerst moest ik de minstens dertig jaar oude stoflaag van al die elementjes af zien te krijgen.
Ik koos ervoor de zooi over speciale nylon waszakken te verdelen en mieterde deze vervolgens in de vaatwasser. Dat werkte prima, alles werd schoon, maar daarmee was ik er niet. Ik kwam er namelijk achter hoe lang kunststof, en zeker LEGO, vocht vasthoudt. Al die hoekjes en holtes bieden waterdeeltjes immers een schuilplek waar zowel Anne Frank als Osama Bin Laden stikjaloers op zouden zijn geweest. Dus moest ik na de wasbeurt al die minuscule bouwsteentjes weer over allerlei lekbakjes verdelen, maar ook dat werkte niet helemaal. Daarom verspreidde ik het spul op theedoeken buiten op het terras om zon en wind het droogwerk te laten voltooien. Afijn, dat hele proces kostte me twee dagen. Maar omdat ik een waarlijk fantastische kerel ben deed ik dat graag. Uiteindelijk gaf ik de bouwsteentjes met liefde door aan volgende generaties. En die zullen waarschijnlijk hetzelfde doen aan de generaties na hen. Enzovoorts.
LEGO is oersterk en overleeft ons allemaal, wat ook te denken geeft.