Vervanging

Op mijn deurmat lag een folder van een bekende elektronicawinkel. Vervangingsweken stond er met jubelletters op. Mijn interesse was gewekt. Met de folder in de hand ging ik vrolijk na wat er van mijn elektronische meuk zoal aan vervanging toe was. De ijskast (een Neff, bestaat dat merk eigenlijk nog?) was dertig jaar oud maar liep nog als een zonnetje, nou ja, als een gletsjer. De wasmachine was met haar achttien lentes stemgerechtigd, maar reinigde nog als de beste. Televisie? Oké. Geluidsinstallatie? Sterk verouderd, maar voldeed prima. Laptop? Okidoki. Stofzuiger? Yesss, die was absoluut aan vervanging toe! Dat ding was zeker vijftien jaar oud en der dagen zat. Hij produceerde inmiddels meer decibellen dan een squadron F-35's terwijl zijn zuigkracht omgekeerd evenredig afnam.
Lang verhaal kort: gretig bestelde ik online een nieuwe stofzuiger. Hiermee bewees ik meteen hoe knap het bedenksel ‘vervangingsweken’ was en hoe sneu ik als consument hapte. Wat speurwerk achteraf toonde immers aan dat de actieprijs waarmee deze elektronicawinkel mij over de streep had getrokken, nauwelijks verschilde van de reguliere prijzen bij de concurrentie. Maar goed, dat was het punt niet, mijn ouwe stofzuiger was gewoon aan vervanging toe. En zijn gebruiker gaat zoetjes aan dezelfde kant op.