Statiegeld

Zaterdagochtend in de supermarkt. Met een lege frisdrankfles (waarde € 0,25) slalom ik door de drukte naar het statiegeldapparaat. Maar hé, er steekt een bonnetje uit! De vorige gebruiker heeft kennelijk vergeten het geprinte bonnetje mee te nemen. Ik trek het papiertje uit het apparaat en lees: € 7,50! Sodeju, daarvoor moet je nogal wat lege flessen verzameld hebben! Ik bekijk de bon nu met meer aandacht en zie inderdaad dat het gaat om een krat bier plus een boel frisdrankflessen. Feestje wellicht.
Maar wat doe ik nu met het bonnetje, want het betreft serieus geld? Er is momenteel veel volk in de supermarkt en dit statiegeldapparaat wordt constant gebruikt, dus de rechtmatige eigenaar van het bonnetje bevindt zich vast nog ergens in de zaak. Maar hoe herken ik hem of haar? Ik kan het bonnetje natuurlijk ook netjes afgeven bij de servicebalie. Ik vermoed echter dat het personeel aldaar ook niet weet wat men met een los statiegeldbonnetje aan moet. Gevolg is dat niemand er iets mee opschiet, behalve de supermarkt zelf, want die hoeft dan geen € 7,50 uit te keren…
Niet zonder hebzucht besluit ik daarom het statiegeld zelf te cashen. Ik fles, hij flest, wij flessen of zijn geflest.