Problemen

Ik plukte het AD van de leestafel en ging zitten aan het raam met uitzicht op het Veluwemeer, op een van die gezellige oranje zitjes van hotel-restaurant Monopole. Aan een tafeltje verderop zaten een man en een vrouw. Ze zeiden geen stom woord tegen elkaar en staarden naar het water. Ze leken me volstrekt gelukkig.

Ik bestelde een kop koffie.

In het AD las ik dat Gerard Joling met zijn luxe terreinwagen een overstekende bejaarde vrouw had platgereden. En ik las dat de jeugd steeds moeizamer omgaat met blootheid in kleedkamers. Volgens sommigen heeft dat met de gestage islamisering van Nederland te maken. Maar dat was allemaal niets vergeleken met mijn probleem. Want toen ik een half uurtje later naar de kassa liep om aldaar te pinnen, sloeg de vriendelijke bedienster mij aan voor € 2,10. (Hoe komt men op zo’n bedrag?) Doorgaands rond ik naar boven af, maar moest ik nu van 2,10 dan 2,50 maken? Twee en een halve euro is niet alleen vijf gulden vijftig in oud hard Hollands geld, maar een fooi van bijna twintig procent vond ik toch wat veel voor het op tafel neerzetten van een kopje koffie. En om nou van 2,10 bijvoorbeeld 2,30 te maken vond ik ook weer zo lullig. Problemen, problemen.

Uiteindelijk besloot ik tot geen fooi. Ter compensatie vroeg ik naar de wc.