Bloedbroeders

In Bangladesh kent men een tropisch klimaat, men is er een stuk minder welvarend dan in Nederland en waar bij ons de korenwolf wordt bedreigt is dat in Bangladesh de tijger. Maar qua landschap zijn Bangladesh en Nederlands grotendeels bloedbroeders: vlak en vruchtbaar land dat is gevormd door brede rivieren die traag door oneindig laagland gaan. Mijn vraag in dat verband: zou er iemand zijn die Bangladesh landschappelijk gezien echt mooi vindt? De ironische (reis)schrijver Bob den Uyl kon zoiets fijntjes verwoorden:
Een andere kwestie is of Nederland, afgezien van wat pittoreske hoekjes, een mooi land is. Vanaf je eerste levensjaren wordt het bij je ingestampt: denk erom, Nederland is een mooi land. En om iedereen een plezier te doen spreek je dat niet tegen, en zo leven we allemaal in de prettige verstandhouding dat Nederland een mooi land is. Buitenlanders, beleefd als altijd, stijven ons in deze mening, en heeft niet een hele schilderschool inspiratie opgedaan in onze polders? Die jongens zijn toch niet op hun achterhoofd gevallen, als iemand weet wat mooi is dan is het wel een schilder. Maar zou iemand me doordingend aankijken en op dreigende toon vragen: ‘Vind jij Nederland nu echt en mooi land?’ Dan zou ik zonder meer bekennen dat ik dat niet vind. […] Ik bedoel alleen maar, ik doe al lang niet meer of ik in vervoering raak bij het aanschouwen van drassige, platte weilanden tot aan de horizon.
En ik bedoel alleen maar dat Bob den Uyl veel te vroeg is overleden, en dat niemand Bangladesh echt mooi vindt, op de Bengalen na.