Bowie

Space Oddity was misschien wel het grootste succes van David Bowie, hij brak er immers mee door in 1969. Dit nummer voert me dan ook altijd weer terug naar de late sixties, naar een soldatenbarak, ergens langs de vroegere DDR-grens. De songtekst verhaalde omtrent de avonturen van Major Tom en het thema betrof afscheid, avontuur, ver-van-huis-zijn, berusting en dat alles in een koude atmosfeer, gegevens die een beetje pasten bij onze situatie destijds. Wij in Duitsland gelegerde dienstplichtigen zaten toen elke avond rond de oude opgelapte stereo geclusterd en luisterden intens naar AFN, American Forces Network, dat toffe Engelstalige muziek de ether inslingerde (en niet Rex Gildo of Heino). Als Major Tom door de boxen galmde ging de versterker op ‘vol’ en brulde de hele Charlie Compagnie zonder reserve mee. Oké, het nummer was misschien wat langdradig en een tikkie zeikerig, maar dat konden wij altijd wel weer wegspoelen met het ruigere werk van bands als Led Zeppelin, Deep Purple, Ten Years After, Grateful Dead of Black Sabbath. Maar Bowie raakte ons – ver van huis en in een weliswaar rustige maar evenzogoed bitterkoude oorlog verwikkeld - met zijn eerste grote hit vol in het hart. Hij was ook nog ‘ns ongeveer van onze lichting. En nu is hij dood, net als major Tom. En er is weemoed. En buiten woedt geen oorlog, maar koud is het wel.